แหล่งอร่อย อาหารรสเลิศเอาใจนักชิม

อะซะฮิคะวะ ราเมน (Asahikawa Ramen) เป็นราเมนสูตรดั้งเดิมที่ใช้โชยุเป็นส่วนผสมหลักของน้ำซุปของเมืองอะซะฮิคะวะ จังหวัดฮอกไกโด และมีประวัติความเป็นมาตั้งแต่สมัยยุคโชวะ แต่หลายปีให้หลัง ร้านราเมนหลายร้านหันมาให้ความสนใจกับราเมนซุปเกลือ ราเมนซุปมิโสะ (ราเมนที่ผสมเต้าเจี้ยวลงไปในน้ำซุป มีต้นกำเนิดมาจากฮอกไกโด) เสียส่วนใหญ่ ทำให้ความหลากหลายของรสชาติราเมนได้เพิ่มขึ้น และได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในเมือง หลังจากนั้นโชยุราเมนก็ได้มีการพัฒนาให้รสชาติเข้มข้นขึ้น ถูกปากคนตอนเหนือด้วยการเพิ่มรสชาติซุปกระดูกหมู หรือซุปปลาเป็นต้น
และเพื่อให้อะซะฮิคะวะราเมนเป็นที่รู้จักมากขึ้น จึงได้สร้างหมู่บ้านราเมน อะซะฮิคะวะ (Asahikawa Ramen Village) ขึ้นมาในปี ค.ศ. 1996 โดยเป็นการรวบรวมร้านราเมนชื่อดังทั้ง 8 ร้านของเมืองอะซะฮิคะวะมาไว้ในอาคารเดียวกัน มีทั้งราเมนซุปโชยุ ราเมนซุปเกลือ ราเมนซุปมิโสะ ให้เลือกตามสไตล์ที่ชอบ
ภายในหมู่บ้านแห่งนี้ นอกจากจะรวมร้านราเมนเจ้าอร่อยไว้ที่นี่ที่เดียวแล้ว ยังมีโซนจัดแสดงประวัติความเป็นมาของหมู่บ้านสำหรับผู้ที่สนใจ และยังมีศาลเจ้าราเมนวิลเลจ (Ramen Village Shrine) ซึ่งเป็นศาลเจ้าที่ให้คู่รัก คู่สมรส ครอบครัวมาขอพรให้ความรักยืนยาวเหมือนเส้นบะหมี่ และความสัมพันธ์อบอุ่นเหมือนซุปในชามจากเทพเจ้าทั้งสององค์ที่ประทับอยู่ คือเทพเจ้าเมนโคอิเท็น (Menkoiten) เทพที่ให้พรคู่รักครองรักกันยาวนาน และเทพเม็นมะไดโอ (Menmadaio) เทพที่ให้คู่ครองซื่อสัตย์ต่อกัน

ถ้าพูดถึงมงจะยะกิแล้วล่ะก็ต้องนึกถึงถนนมงจะแห่งทสึคิชิมะ (Tsukishima Monja Street) ที่ตั้งอยู่ในเขตทสึคิชิมะ (Tsukishima) จังหวัดโตเกียว เป็นถนนเล็ก ๆ เป็นระยะทางประมาณ 500 เมตร เรียงรายไปด้วยร้านมงจะยากิกว่า 70 ร้าน บางร้านเปิดให้บริการมาตั้งแต่ยุคโชวะที่ 29 (ค.ศ.1954) แต่ละร้านล้วนมีเอกลักษณ์ทั้งด้านรสชาติ และบรรยากาศภายในร้านที่ชวนให้น่าตระเวนชิม เข้าร้านนี้ ออกร้านนั้นได้อย่างเพลิดเพลิน

มงจะยะกิ (Monjayaki) เป็นอาหารที่เกิดขึ้นในช่วงที่ประชาชนขาดแคลนอาหารหลังสงคราม เริ่มต้นจากการนำแป้งสาลีมาละลายน้ำ ผสมกับโชยุ หรือน้ำเชื่อมแล้วย่างลงบนกระทะร้อน แต่เมื่อเศรษฐกิจดีขึ้นก็ได้มีการใส่กะหล่ำ และเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เช่นเนื้อไก่ เนื้อหมู กุ้ง ปลาหมึก และสามารถเลือกสั่งท้อปปิ้งที่อยากจะมาย่างกินเพิ่ม เช่น ไส้กรอกญี่ปุ่น ชีส โมจิ ไข่ปลาคอด (เมนไทโกะ) ข้าวโพด เส้นโซบะ เส้นอุด้ง ผักต่าง ๆ เป็นต้น ส่วนผสมของมงจะยะกิดูคล้ายกับเมนูโอโคโนะมิยะกิ แต่ความแตกต่างคือ มงจะยะกิจะทานในขณะที่แป้งยังไม่แข็งตัวมากนัก

การมากินมงจะยะกิ (Monjayaki) โดยส่วนมากจะต้องลงมือทำเอง แต่พนักงานในร้านก็จะคอยดูแล ช่วยเหลือตลอดเวลาการทำ เริ่มต้นจากการผัดน้ำมันบนกระทะร้อนให้เริ่มร้อน ใส่วัตถุดิบที่ผสมแล้วลงไป โดยที่ยังเหลือน้ำแป้งไว้ในชาม ใช้ตะหลิวใหญ่สับ และผัดวัตถุดิบให้เข้ากันพอสุก เมื่อพอสุกแล้วให้ทำเป็นวงกลม เหลือรูไว้ตรงกลางคล้ายโดนัท จากนั้นให้ใส่น้ำแป้งที่เหลือลงไปตรงกลางรู พอน้ำแป้งเดือด และดูเริ่มเหนียวขึ้น ให้คลุกวัตถุดิบทั้งหมดให้เข้ากัน และเกลี่ยให้บางเท่ากันจนเต็มกระทะ แล้วรอให้แป้งด้านล่างกรอบจึงใช้ตะหลิวขนาดเล็กที่เรียกว่า ฮากาชิ ค่อย ๆ ตักให้เนื้อมงจะยะกิติดขึ้นมาบนตะหลิวแล้วทาน หรือจะตักใส่จานก่อนแล้วค่อยใช้ตะเกียบคีบ

ถนนอะโอะบะ โอเด้ง (Aoba Oden Street) เป็นถนนเล็ก ๆ ที่รายล้อมไปด้วยร้านโอเด้ง (Oden) กว่า 19 ร้าน ให้กลิ่นอายย้อนยุคของสมัยโชวะด้วยป้ายไฟพร้อมโคมสีแดงดูเตะตา ตกแต่งทางเดินตามฤดูกาลทำให้บรรยากาศดูครึกครื้น และร้านโอเด้งแต่ละร้านจะสร้างรสชาติความอร่อยเฉพาะตัวขึ้นมาเพื่อดึงดูดความสนใจจากลูกค้า

โอเด้ง ถือเป็นอีกหนึ่งเมนูที่เป็นสัญลักษณ์ของฤดูหนาว ซึ่งนับเป็นอาหารดั้งเดิมของญี่ปุ่น มีลักษณะเป็นเมนูหม้อไฟ โดยทั่วไปจะใช้วัตถุดิบประเภท หัวไชเท้า หัวบุก ลูกชิ้นปลา เต้าหู้นึ่ง หรือทอด ไข่ต้ม สาหร่ายคอมบุ ผักกาดขาวม้วน ฯลฯ ลงไปต้มในน้ำซุปปลาแห้ง และสาหร่ายคอมบุเป็นระยะเวลานาน จึงทำให้สีของน้ำซุปมีสีน้ำตาลอ่อน

แต่โอเด้ง (Oden) ของจังหวัดชิซุโอกะจะต่างออกไปด้วยน้ำซุปที่สีเข้มจากโชยุรสเข้มข้น และใส่วัตถุดิบที่ขึ้นชื่อจำพวกเครื่องในหมู เอ็นเนื้อ (Gyusuji) ก้อนบุก (Konnyaku) มันฝรั่งหัวเล็ก ๆ (Jaga imo) ไข่ต้มยางมะตูม (Yude tamago) คินฉะคุ (Kinchaku-ถุงทองที่ทำมาจากเต้าหู้ด้านในมีไส้ต่าง ๆ) และลูกชิ้นปลาฮัมเป็ง (Hanpen ปลาเนื้อขาวบดละเอียดกับมันชนิดหนึ่งแล้วนำไปนึ่ง) ซึ่งเป็นจุดเด่นชวนให้ลิ้มลอง ทานคู่กับผงปลาโอตากแห้งคัตสึโอะบุชิ (Katsuobushi) และสาหร่ายโรยไว้ด้านบน หรือบางร้านจะเพิ่มรสชาติด้วยการจิ้มกับซอสมัสตาด ยิ่งทานคู่กับเหล้าสาเกแล้วยิ่งทำให้ได้บรรยากาศแบบญี่ปุ่นแท้ ๆ

ย่านชินเซะไก (Shinsekai) เป็นย่านดาวน์ทาวน์ทางตอนใต้ของเมืองโอซาก้า โดดเด่นด้วยป้ายไฟแสงสี และร้านอาหารข้างทางราคาย่อมเยา เรียงรายอยู่ตลอดสองข้างทาง มีหอคอยทสึเทนคะคุ (Tsutenkaku Tower) ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ย่านแห่งนี้ก่อตั้งมาตั้งแต่สมัยเมจิที่ 36 (ค.ศ.1903) มีหอคอยทสึเทนคะคุ (Tsutenkaku Tower) โรงละคร และโรงภาพยนตร์ ทำให้ครึกครื้นไปด้วยผู้คนมากมาย และย่านแห่งนี้ก็ยังพลุกพล่านไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาหาของอร่อยทาน และดื่มด่ำกับบรรยากาศสไตล์เรโทร พร้อมกับมาขอพรรูปปั้นบิลลิเคน (Billiken) เทพเจ้าแห่งความโชคดีที่ผู้คนเชื่อว่าหากใครได้ลูบเท้าของบิลลิเคนแล้วจะร่ำรวย

คุชิคัตสึ (Kushikatsu) มีจุดเริ่มต้นในโอซาก้าเมื่อปี ค.ศ. 1929 ซึ่งเป็นเมนูที่นำเอาวัตถุดิบประเภท เนื้อสัตว์ ผัก หั่นพอดีคำมาเสียบไม้แล้วนำมาชุบแป้งทอดด้วยน้ำมัน และทานคู่กับซอสวูสเตอร์ (Worcestershire sauce) ซึ่งวิธีการทานคือไม่นำคุชิคัตสึที่กัดแล้วไปจุ่มซอสรอบที่สอง เพราะว่าซอสที่มีให้เป็นซอสที่ลูกค้าทุกคนใช้ร่วมกัน ดังนั้นจึงจะต้องรักษาสุขอนามัย โดยปกติทุกร้านจะเสิร์ฟคุชิคัตสึพร้อมกับกะหล่ำปลีดิบชิ้นโตไว้ให้ เพื่อช่วยไม่ให้แน่นท้องการจากทานของทอด นอกจากนี้ยังสามารถใช้กะหล่ำปลีตักซอสจากภาชนะมาเพิ่มในจานของคุณได้ด้วย

ซึ่งที่ย่านชินเซะไก (Shinsekai) มีร้านเปิดขายเมนูคุชิคัตสึ (Kushikatsu) กว่า 20 ร้านให้เลือกสรร และในบางร้านจะมีซอสที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวสามารถไปลิ้มลองความอร่อยได้

ย่านชินเท็นจิ (Shintenchi) แห่งนี้ในสมัยก่อนเป็นจุดศูนย์กลางของเมืองฮิโรชิมะ (Hiroshima) ที่ครึกครื้นไปด้วยผู้คนมาจับจ่ายใช้สอย สองข้างทางเรียงรายไปด้วยร้านแผงลอยกว่า 50 ร้าน และเน้นขายโอโคโนะมิยะกิเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งได้รับความนิยมมากจนกลายเป็นอาหารขึ้นชื่อประจำเมืองฮิโรชิมะ และได้รับขนานนามว่าเป็น หมู่บ้านแห่งโอโคโนะมิยะกิ ตั้งแต่ช่วงยุคหลังสงครามเป็นต้นมา

โอโคโนะมิมุระ (Okonomimura) หรือ หมู่บ้านโอโคโนะมิยะกิ (Okonomiyaki) เป็นการรวมตัวกันของร้านโอโคโนะมิยะกิสไตล์ฮิโรชิมะ (Hiroshima) ชื่อดังในท้องถิ่นทั้งหมด 27 ร้านมาอยู่ในตึกเดียวกัน ภายในอาคารจะขายแต่โอโคโนะมิยะกิเท่านั้น แต่ละร้านก็จะมีสูตร และเครื่องที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งนับเป็นแดนสวรรค์แห่งโอโคโนะมิยะกิสไตล์ฮิโรชิมะ (Hiroshima) อย่างแท้จริง

โอโคโนะมิยะกิสไตล์ฮิโรชิมะ (Hiroshima) นั้น มีวิธีการทำคือ เริ่มด้วยการเทแป้งที่ผสมกับน้ำเปล่าจนเนียนลงบนเตาเป็นแผ่นบางๆ แล้วจึงใส่กะหล่ำปลีหั่นฝอย ถั่วงอก เศษแป้งกรอบเทมปุระ (เทงคะสุ) เนื้อหมู ซ้อนกันเป็นชั้น และย่างทิ้งไว้ (บางเมนูอาจใส่กุ้งและ/หรือปลาหมึกแทนเนื้อหมู) หลังจากนั้น เทแป้งที่ผสมไว้แล้วที่เรียกว่า “สึนางิ” ราดบนสุดก่อนกลับข้าง (สึนางิใช้เพื่อให้วัตถุดิบยึดเกาะติดกัน) ระหว่างย่างโอโคโนะมิยะกิที่เพิ่งพลิกกลับข้าง ให้เริ่มผัดเส้นโซบะ (หรือเส้นอุด้ง) แล้วนำโอโคโนะมิยะกิที่ย่างทิ้งไว้วางทับบนเส้นบะหมี่ที่ผัด และใช้ตะหลิวกดลงบนตัวแผ่นโอโคโนะมิยะกิ สุดท้ายนำโอโคโนะมิยะกิพร้อมเส้นบะหมี่ผัดวางทับบนไข่ที่ย่างไว้ แล้วพลิกกลับด้านอีกรอบ ราดซอสพร้อมโรยหน้าด้วยต้นหอมซอย ผงสาหร่ายเขียว (อาโอโนริ) ฯลฯ หลังจากได้ชิมแล้ว หากรสชาติอร่อยก็อย่าลืมหันไปบอกคนที่ร้านเป็นภาษาถิ่นฮิโรชิมะ (Hiroshima) ว่า “บะริอุมะจะเค็ง! (Bari-uma-jaken )” ซึ่งแปลว่าอร่อยมากด้วย

ย่านยะไตมุระ แห่งถนนโคะคุไซโดริ (Kokusai Dori Yatai Mura) นี้ เป็นศูนย์รวมของอร่อยของโอกินาวะที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา มีโคมไฟประดับดูครึกครื้น ตั้งอยู่บนถนนโคะคุไซโดริ (Kokusaidori) ในเมืองนาฮะ (Naha) มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2015
ภายในตรอกเล็ก ๆ แห่งนี้อัดแน่นไปด้วยร้านอาหารริมทางกว่า 21 ร้าน แต่ละร้านโดดเด่นด้วยเมนูท้องถิ่นที่ใช้วัตถุดิบของเกาะ มีตั้งแต่อาหารประเภทกับแกล้มไปจนอาหารจานหนักเช่น นาเบะสไตล์โอกินาวะ ซูชิ โซกิโซบะ (Soki Soba) ผัดมะระโกยะ จัมปุรุ (Goya champuru) หมู่ตุ๋นราฟุเต (Rafute) โอเด้งขาหมูเทบิจิ (Tebichi) สาหร่ายพวงองุ่น (Umibudo) เป็นต้น นอกจากร้านอาหารแล้ว ภายในย่านแห่งนี้ยังมีเวทีเล็ก ๆ สำหรับการแสดงของคนท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเต้นระบำ หรือการแสดงดนตรีพื้นเมือง ให้สำหรับนักท่องเที่ยวได้เพลิดเพลิน และใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของโอกินาวะระหว่างทานอาหาร